एकदाच…
येता तुझी आठवण सुने सुने होई मन
किर्र किर्र चांदवा नि झुरे एकटाच घन
जळे जेव्हा सांजवात तुटे आत अंतरात
तुझी आठवण येई मुख न्हाई आसवांत
का रे गेलास सोडून मला इथे एकटीला
आता दु:खाची सोबत अन जीव खोळंबला
जीव मागतो मरण एकाकी हा विटलासे
कसे पडले उलटे माझ्या नशिबाचे फासे
काय दैवात लिहिले ते का कधी चुकायचे?
इथे जगता जगता पुन्हा पुन्हा मरायचे
कधी वाटे दूरदेशी रमेल का तुझे मन?
का तुलाही आठवेल चांदवा नि शुभ्र घन?
येशील का एकदाच माझ्याकडे परतून
तुला डोळाभर पुन्हा एकदाच मी पाहीन
साठवून तुला आत डोळे मग मिटतील
सारे अश्रूही मृत्यूच्या कवेतच झरतील
कवी :- अमन प्रधान
Author: मुख्य संपादक:- राहुल आवटे
उपसंपादक :- उमेश वैद्य ______________________________________ आवाज रयतेचा वृत्तपत्र स्वराज्याचे...!
